Wat te doen tegen een slimme mol? Internet maar weer eens geraadpleegd; mottenballen, daar houden mollen niet van, als je die in elk gangenstelsel stopt gaat de mol ervandoor. Goed, Hoofd Bevoorrading ging dus op pad voor mottenballen, niet goedkoop, maar gelukkig nog verkrijgbaar. Weer 5 euro + benzine. Daarna ging Hoofd Gras en Tuin nog naar de Welkoop voor een MolStop, op aanraden van een vriendin. Een apparaat wat met regelmatige tussenpozen een geluidssignaal uitzendt, waardoor de mol gestoord wordt en een ander leefgebied gaat zoeken (jaja). Hup, weer twintig euro, plus de bijbehorende grote batterijen, een tientje en de benzine, dus.
Ondertussen kreeg ik verschillende reacties op de vorige blog over DE MOL. Variatie genoeg: leg gif neer, plaats meer vallen, koop een schep, sla 'm zijn/haar hersens in (waar heb ik dat verhaal eerder gehoord?), wil je mijn Dog lenen? Tot aan diverse apparaten die te koop zijn om zo'n lief beestje naar hogere sferen te krijgen of met hoge tonen naar de buren te jagen, ja, die hadden we al.
Inmiddels zijn we twee weken verder en zijn er hopen bijgekomen, in het gras, in de moestuin, in de border en dichtbij huis. Om wanHOOPig van te worden.
Ach, opperde Hoofd Tuin, je kunt er altijd nog een mollenvanger bij roepen, maar dat is onze eer te na. Alhoewel, soms weet je niet hoe een koe een haas vangt....
Of, in ons geval, hoe een kat een mol vangt. Want kijk:
Dit lag gisterochtend voor de deur : een verse mol, thuisgebracht door onze eigen kater!
En nu denkt iedereen, hehe, dat probleem is opgelost, maar neeeeeee! Vanochtend zaten er weer 2 nieuwe hopen in het gras. Vast zijn neefje.
