Golvend landschap (Frankrijk voorjaar 2019)

Doe je ogen dicht. (Laat dit voorlezen!)

Stel je voor.... je rijdt door Frankrijk, het is half april.... en je kijkt naar buiten. Geel-gekleurde koolzaadvelden, volop in bloei. Als een deken met verschillende kleuren gaat het verder over in groene velden met beginnende graanhalmen en bruin-gekleurde velden met net omgeploegde delen grond.

Sommige velden al voorgetrokken in voren, klaar om te planten of te zaaien. De tractoren, van hardwerkende boeren, rijden door het veld, wolkjes stof achter zich latend. Soms kom je een rivier of beekje tegen, een abdij, een kasteel of een waterval, allen het bekijken waard.

Dan rij je een slaperig dorpje binnen, de bebouwde kom wordt gekenmerkt door huizen aan de straatkant met dichtgeslagen luiken, het is immers middag en dan wordt er op tijd gegeten.

Bij de plaatselijke bakker (boulanger) haalt nog net iemand een baguette, of misschien wel een lekker gebakje. Je ruikt de geur van versgebakken brood. Dan is daar verderop de slager, charcuterie, waar de worstjes hangen te drogen en de hammen klaar liggen om afgesneden te worden. Het Bureau de Tabac heeft nog wat klanten en in de plaatselijke herberg wordt een dagschotel aangeboden (Plat du jour) voor € 9,50 en een Menu du Jour voor € 13,50 (voor-, hoofd- en nagerecht, soms met een glas wijn).

Wij besluiten te stoppen en te lunchen. Als voorgerecht komt daar een heerlijke huisgemaakte pate met cranberrysaus, brood en een heerlijke frisse witte, droge wijn en natuurlijk een karafje koel water. De werklui van de bouwplaats verderop laten het zich goed smaken, ze kletsen wat af. Tussen de tafels loopt de vrouw van de eigenaar te rennen, daar een drankje, daar het voorgerecht en dan komt ze bij ons met het hoofdgerecht: eend met sinaasappelsaus voor hem en gegrilde ham voor haar. Allebei met een groene salade, ei, tomaatje, komkommer, paprika en frites. Een heerlijke dressing maakt het af. Een mandje met stokbrood er naast. Het is een kleurig plaatje en met een beetje fantasie zie je de golvende velden van buiten het dorp terug. De heerlijke geuren erbij maken het compleet.

Rustig aan genieten we van de vele smaken, maar de combinaties van lekkere hapjes maakt dat het te snel op is. Dan is er een keuze voor het dessert; chocolademousse, île flotant (eilandje van eiwitschuim in vanillevla), fruitsalade, tarte aux pommes (appeltaart), kaasplankje en waarschijnlijk nog meer, maar dat rappe frans ging mij te vlug. Bovendien bleef ik al steken bij de chocolademousse, whahah!

Met een voldaan gevoel lopen we nog een stukje het  schattige dorpje in en zien daar een prachtige tuin met blauwe regen, volop in bloei, net als de irissen en dat in april! Een lust voor het oog. Achter het huis zit een moestuin verstopt, waar de eerste baby-uitjes al boven de grond komen en de frambozenstruiken uitlopen. Voorlopers van een goede oogst.

In het park tegenover het kerkje ruik je de seringen in de kleuren lila, paars en zelfs wit. De zon schijnt. Witte huizen rondom het plein. De marktlui zijn bezig op te ruimen, jammer, de markt hebben we net mis gelopen. Er loopt een oude dame in een bloemetjesjurk, met mandje ons tegemoet. Ze knikt ons een opgewekt "Bonjour" tegemoet. De oudere man met alpinopet (ja, ze bestaan nog!) loopt te sjokken achter haar aan.

Tijd om te vertrekken uit dit heerlijke oord, met vriendelijke mensen en lekker eten.
Het leven is goed.