Op de lagere school, 6e klas, werd ik enthousiast gemaakt voor archeologie en volkenkunde. Ik zou dan ook wel eens even een mummie gaan opgraven in Egypte of Peru... Helaas is dát er nooit van gekomen, maar de interesse bleef. Nu gaat een jeugddroom in vervulling: De highlights van Peru!
Het oude Peru heeft belangrijke beschavingen voortgebracht (Inca, Nasca en Paracas) en heeft prachtige archeologische schatten, die toeristen trekken uit de hele wereld. De Spaanse conquistadores hebben in 1533 de Inca indianen bruut verslagen en sindsdien spreken hun schatten sterk tot de verbeelding van de Europeanen. De laatste Spaanse troepen werden pas in 1824 verslagen, daarna werd Peru zelfstandig (republiek).
Modern Peru telt bijna 30 miljoen inwoners, waarvan 1/3 in Lima woont, nog 1/3 in grote steden als Arequipa en Cusco. Men spreekt Spaans en Quechua. Munteenheid is de sol, 4 sol=1 euro, dus alles delen door 4.
Het land bestaat niet alleen uit bergen (de Andes, met toppen van boven de 6000 meter), maar heeft een woestijnkust (Atacama woestijn) en een tropisch regenwoud.
Lima (dag 2; do 29 mei 2014)
Hoofdstad van Peru, waar we onze rondreis van 20 dagen beginnen. De stad bestaat uit 43 districten of stadsdelen, met burgemeesters aan het hoofd en ligt in het droge dal van de rivier de Rimac..
De city-tour begint in de nieuwe wijk Mira Flores, 17 meter boven de zee, met prachtige parken, boulevards en sportfaciliteiten (spinning en aerobics in de buitenlucht). Wat meteen opvalt is het verkeer, veel getoeter, bussen, 200.000 taxi's (allemaal zonder meter, je maakt gewoon een deal) en alles boven de grond, want deze wereldstad heeft geen metro. Lima is de 2e hoofdstad in de wereld die in een woestijn is gebouwd (Caïro is de 1e) en ligt op zeeniveau.
We komen in het Park Central, wat lijkt op Park Guël in Barcelona.
Hierna door naar het oude centrum, bezoek aan de Huaca Pucllana, een precolumbiaanse (200 v. Chr.- 200 na Chr.) piramide van adobe stenen.
De stad is in 1535 gesticht en kende vanaf die tijd alleen maar bloei. Tot 1746, toen een verwoestende aardbeving slechts 20 huizen liet staan en 5000 mensen omkwamen.
Na de koffie gaan we naar het San Fransisco Klooster, met catacomben. Groot 17e eeuws bouwwerk met een prachtige oude bibliotheek, waarvan ik begon te kwijlen... Harry Potter kon zo om de hoek verschijnen! Helaas mochten we hier geen foto's maken, maar ... Internet, hoera!
Dan naar de grafkelders, die pas in 1951 zijn ontdekt en waar de beenderen en schedels van ruim 70.000 mensen liggen. Hier heb ik even illigaal geknipt:
Om 13.30 uur nemen we de bus (Cruz del Sur) naar Paracas, in ongeveer 3 uur over de PanAmerica highway. We zien onderweg veel woestijn en krottenwijken langs de snelweg, die blijven groeien door de gelukzoekers uit de Andes, hierdoor is er een enorme bevolkingsexplosie geweest, de afgelopen 30 jaar. Huisjes van stro, karton, golfplaten, geen elektra, riool of gas. Vreselijk, wat hebben wij het dan goed.
Paracas (dag 3, vrijdag 30 mei 2014)
Om 7.15 uur opgehaald met de bus, om naar de haven van Pisco te gaan, wie had het over vakantie? Pisco heeft inderdaad te maken met het nationale drankje Pisco Sour. In deze streek werden door de Spanjaarden wijndruiven verbouwd, die door het klimaat erg zoet waren. We zouden vertrekken, per boot, naar de Ballestas eilanden. Helaas waren de golven te hoog (dus geen pinguïn gezien) en kregen een alternatief aangeboden: Parc Reserva Nacionales Paracas.
De wegen in dit park zijn gemaakt van (wit) zout, maar door gebruik van auto's is de weg zwart geworden. Hier wordt zout gewonnen, wat als exportproduct (strooizout) naar Canada en Amerika gaat. Ook exporteren ze guano (vogeluitwerpselen met zeer hoge concentraties meststoffen) en zeewier.
De zeewier wordt op het strand verzameld en gaat in schoonheidsproducten en wordt voor voedsel gebruikt. Onderweg zien we woestijn, gieren, pelikanen, zeerobben (dood) en veel plastic en zwerfafval.
Sommige bergen zijn rood en dat duidt op ijzersulfide. Dit werd en wordt nog steeds gebruikt als verf voor op keramiek.
We lunchen in een dorpje Lagunillas, eten verse Civiche (rauwe visschotel gemarineerd met citroen, limoen en uien) en genieten nog even na, voor de bus om 17.00 uur vertrekt naar Nazca (2,5-3 uur).
Nazca (dag 4, zaterdag 31 mei 2014)
Met een Cesna vliegtuigje, 2 piloten voorin en 4 personen achterin, vertrekken we vanaf het vliegveld(luchthavenbelasting 25 sol p.p.).
 |
| De kosmonaut |
Al snel zien we diverse lijnen op de woestijngrond, onduidelijke patronen en opgedroogde rivierbeddingen. De tientallen figuren van dieren (geogliefen), honderden geometrische vormen en duizenden lijnen zijn in het woestijnzand van de pampa's van Jumana en Nazca lang bewaard gebleven. De hoogvlakte is één van de droogste gebieden op aarde met een gemiddelde jaartemperatuur van 25 graden. Het is altijd windstil er er valt vrijwel geen regen, zodat de lijnen duizenden jaren bewaard zijn gebleven. Dan, ineens, wijst de co-piloot de walvis aan, jaaaaaa, ik zie hem! Ohhh, wat geweldig! Na al die jaren zie ik het echt. Eerst aan de linkerkant van het vliegtuig, daarna maakt het vliegtuigje een duikvlucht naar rechts. We zien de walvis, kolibrie, astronaut, flamingo, condor, spin, hond (of vos), de aap, allemaal prachtig, maar na 12 duikvluchten in 20 minuten worden we misselijk en duizelig. Eenmaal op de grond (groen en geel) komen we weer bij en krijgen een certificaat dat we over de Nazca lijnen hebben gevlogen.
Terug in het hotel (Hostel Don Augusto)gaan we chillen bij het zwembad (prachtig weer), niet er in, want er drijft een ondefinieerbare laag op.
Lunchen doen we in de stad (kip-sandwiches) en om 15.00 uur gaan we, met gids, naar Chauchilla, een oude begraafplaats in de Andes, middenin de Atacamawoestijn, naast de Panamerican Highway. Kijk! Daar ligt die mummie die ik zou opgraven....
Een mummie met dreadlocks en extentions, toen al! Vrouwen en baby's, hoe hebben deze mensen kunnen overleven in deze droogte met wind en bergen? Dan maar weer eens de stad in om te eten, lekker bij een grillrestaurant, waar we gisteren ook waren en als vrienden worden verwelkomt, ze halen zelfs wijn voor ons!
De nachtbus vertrekt om 22.00 uur, wij hebben slaapplaatsen, wat niet wil zeggen dat we ook slapen. Om 8.00 uur komen we aan in Arequipa.
Lang leve de bieb... Leuk om weer over jullie belevenissen te lezen. Zo reist de achterblijver bijna een beetje mee.
BeantwoordenVerwijderen