Kamperen met de kat deel 2

Reizen en spelletjes

Zodra de kaarten en de boeken van ACSI en ANWB worden gepakt, zit ik op tafel.

Het feest kan beginnen!

Als Kampeer- en Caravan Kat moet ik erbij zijn. Dat begint dus al bij het voorbereiden, maar onderweg, dat is pas het echte avontuur! Mijn baasje en vrouwtje wilden mij voor het eerst meenemen in zo’n kleine reismand. Ik vond dat helemaal niks en begon te gillen en te kermen en liet, per ongeluk(expres), ook nog een poepje. Sindsdien reis ik eersteklas, lekker op de vensterbank in de caravan uitkijkend of ik doe rustig een dutje op het bed. Mijn eten en drinken staan altijd onder pootbereik. Regelmatig stoppen we onderweg, dan krijg ik een snoepje en een aai over mijn schattige koppie. 

Even de benen strekken

Langs de weg zien we hondjes die uitgelaten worden, kinderen die met een frisbee gooien. Onderweg doe ik dat niet, te gevaarlijk, maar eenmaal op de camping…... Ik ben dol op reizen en kamperen. Daarom noemen ze mij de enige echte KCK (kat), naast het tijdschrift. Er is trouwens nog een KCK, maar daarover vertel ik later meer…..

Als we op de (tijdelijke) plaats van bestemming zijn aangekomen, merk ik dat meteen. Dan gaat namelijk de mover aan. Dat geluid herken ik inmiddels direct, want dat betekend: eruit! Ik ga dan een verkenningsrondje doen om de caravan. Ondertussen zetten Mart en Simone de caravan waterpas, de pootjes worden uitgedraaid, de voortent opgezet. 

Hee kijk! Een Eriba.

Komen de stoelen en tafel te voorschijn en zitten zij(met een wijntje) dan kom ik terug. Er volgt mauwend een verslag van wat ik onderweg voorbij heb zien komen. Hoeveel Hobby’s, Fendt’s, Eriba’s, Kipjes, Adria’s en Sterckemannen ik heb gezien. Ook rijden er campers, de ene mooie na de andere. Vaak rijdt de man, de vrouw ernaast. Ik zie weinig dames achter het stuur, hoe zou dat komen? 

Mart en Simone vertellen elkaar veel over het reizen van vroeger. Als zij met hun ouders onderweg waren naar Spanje en door Frankrijk reden, gingen ze Nederlanders tellen. En daar bleef het niet bij, ze gingen ook naar ze zwaaien! Dat hoef je nu niet meer te doen, want je blijft zwaaien! Of ze gingen Dafjes tellen, ook aanhangers, of Kipjes. Tegenwoordig tellen ze Hobby’s en Fendt’s maar soms ook dakkoffers. En om alvast de taal te oefenen, wordt dat in het Frans gedaan! Inmiddels zitten ze op quatre cent quatre-vingts-six. 

Ook aan andere (bord)spelletjes geen gebrek. Wij hebben zelf geen tv aan boord, maar we zien wel campers die speciaal een bepaalde kant op gaan staan, zodat de schotel de beste ontvangst heeft. Nee, nadat wij volledig geïnstalleerd zijn, er gekookt en gegeten is, komen Scrabble, Rummicub, Triomidos, Keezen of de kaarten tevoorschijn. Gezellig en het radiootje aan. Dan komen de gesprekken ook weer over het reizen van vroeger, de nostalgie en de spelletjes. Waarbij  ‘Ik ga op reis en ik neem mee….’ favoriet was. Zo begonnen ze met: een tandenborstel, een koffer, enz. Tegenwoordig is het: ‘Ik ga op reis en ik neem mee…..de KCK-kat!’