diana's avonturen: UFO de kampeerkat

Een plaatje

In 2000 was ik bij de geboorte van een nest Noorse Boskatten, 4 stuks en een latertje, die zat in een pakketje en leek op een schoteltje. De namen moesten met een U beginnen en het was niet meer dan logisch dat die laatste UFO zou heten. Dat werd mijn kat.

Als kitten ging hij, samen met zijn zus Lotje, op pad. Niet alleen om het huis, nee, zelfs naar Amsterdam. Daar woonde mijn moeder in het bejaardentehuis en liepen hij en zijn zus over de koffietafel als therapiekat. Wat een liefde gaf hij! Verder liet hij het allemaal toe, de goedzak.

Zo ook op een tentoonstelling, hij won de prijs voor mooiste kitten, hij straalde,
maar ik vond het niks, nooit meer!

Jan van Haasteren puzzel, favoriet!

Kiekeboe!

Logeren ging altijd prima, in Amsterdam bij broer en schoonzus, keek hij verbaasd naar de trams die voorbij reden, die kende hij in het rustige West-Friesland niet. Maar ook logeerpartijen op de camping bij vriendinnen en dan met je zus in de hoogste boom klimmen! Plezier had hij ook als ik ging puzzelen, zo snel mogelijk in de doos gaan liggen en doen alsof je het allemaal begrijpt!

Lekker hapje

De jaren vlogen voorbij, er kwam een hond en een verloofde bij. Wij gingen verhuizen, in het dorp voelden ze zich meteen thuis. Grote tuin, weide eromheen, konijnen, mollen, muizen en vogels in overvloed. Zelfs met een weg voor de deur ging het (gelukkig) goed. Lotje, zijn zus, overleed, net 10 jaar aan een hartkwaal. Ufo leek het niet te deren, als tuintijger genoot hij van het vrije leven en legde het net gevangen eten voor ons bij de deur, met een liefdevolle blik.

Enige jaren geleden kochten wij een caravan, tot grote vreugde van UFO. Hij stond nog geen uur voor de deur of hij zat er al in. Meteen voor het raam, uitkijken en daarmee kwam de overweging hem mee te nemen. In de auto, in een reismand, vond hij niks. Hij schreeuwde moord en brand, maar kwam tot rust in de caravan.

Wij vertrokken voor een weekendje en meteen na aankomst besloot meneer de camping te inspecteren en te rapporteren terwijl wij aan een wijntje zaten.

Wat staat er op het menu?

Onze eerste buitenlandse trip met caravan was richting Zuid-Frankrijk. Zelfs op de camping bij de Ardeche liep hij vrij rond en genoot. Soms overdag, soms 's nachts en meldde zich dan weer met een hevig geschreeuw. Wij raakten eraan gewend. Het bleef niet bij Zuid-Frankrijk. Hij heeft Belgie, Luxemburg en Duitsland ook gezien, welke kat kan dat zeggen? Het kon niet uitblijven, het moest een keer misgaan..... en dat ging het ook. Toen wij het 2e jaar op dezelfde camping aan de Ardeche stonden was UFO niet te vinden. Wij stonden op een andere plek en wellicht was hij verdwaald? Van 's ochtends vroeg tot een uur of 11 de hele camping af gezocht en langs de Ardeche. In gedachte was ik al flyers aan het maken in diverse talen. Opeens had manlief het idee om nog eens bij de naaste camping te kijken. En ja hoor, daar zat hij onder een camper. Sindsdien hebben we hem aan het lijntje gehouden.

Uitkijken boven de Ardeche

Thuisgekomen ging het leven vrolijk, kopjes gevend verder, tot hij, na een scheerbeurt (klitten) erg mager leek. Dat vond de dierenarts ook. UFO bleek een schildkliertumor te hebben. Met medicijnen hebben we het nog een jaar volgehouden. Hij heeft mogen genieten van leuke uitjes met de caravan en lag vaak heerlijk in het zonnetje in de tuin, wij genoten van hem.

Vandaag is UFO in alle rust in mijn armen in slaap gevallen. Ik heb er vrede mee, maar het went nooit.