Maandag 18 juni Seward-Bald Eagle aanval!

Nadat we waren bijgekomen van de close-encounter met de moose, hebben we toch nog lekker geslapen onder onze quilt. Het blijft licht buiten, tijdens een groot gedeelte van de nacht, dat is even wennen. Moeder Duck was nog lekker aan het ronddobberen met haar 4 ducklings en ook de raven waren in de weer met hun nest, bovenin een spar achter ons huisje. Vandaag was een mooie dag om naar de Exit-glacier te gaan, vlakbij, maar als echte Amerikanen, pak je OVERAL de auto voor. vanaf een grote afstand zagen we hem al liggen, weer zo'n gletsjer uit een aardrijkskundeboek, prachtig, en met het zonnetje erop. Langs de weg stond een bord 1815 en verder 1821 en nog weer later 1854. Dit ging zo een tijdje dor, tot we bij het bezekerscentrum kwamen, vol met uitleg over de gletsjer, het klimaat en de IJstijden. Hierna gingen we omhoog en kwamen nog meer bordjes tegen, 1951, 1961 (was een goed jaar!) en nog hoger 2004 en daarnog 50 meter boven lag de gletsjer, al jaren aan het terugtrekken.... De laatse jaren steeds meer door invloed van de mens (verhoogde CO2-uitstoot) en daardoor de hoge temperatuur in het dal, wat snellere smelting teweegbrengt. Hoewel iedere winter ruim 30 meter sneeuw valt in het gebergte, is dit toch niet genoeg om de gletsjer te voeden en trekt deze zich meer en meer terug. 's Middags zijn we naar het Sea-life Centre van Seward geweest. Een aquarium met dieren uit deze omgeving, prachtige onderwaterbeelden en een film over onderzoek naar potvissen gezien. Bij het huisje aangekomen lekker rustig bij de beek gaan zitten. De moeder eend met kinderen zwom gezellig langs.... Het volgende ogenblik scheerde er een Bald Eagle over de beek, op zoek naar kleine eendjes als toetje voor zijn kinderen.... De raven en de eenden begonnen te kwaken, snateren, kwetteren en zo verdween de arend weer....Moeder eend had gelukkig al haar pulletjes nog... Alleen hadden wij geen tijd gehad om de camera te pakken.