maandag 11 juni 2012

Terug in de IJstijd

Waarom gingen we in een vliegtuigje van Haines naar Gustavus? Omdat daar de Glacier Bay Excursie vertrekt. HOOFD REISLEIDING had het allemaal prima geregeld, alleen moesten we vroeg op (6.15 uur - 7.00 uur in de haven), beetje jammer, vakantie hoezo? Dik aangekleed vertrokken we naar de haven (hahaha!) van Gustavus. Een 3-etage-boot, met veel ramen, lag klaar voor vertrek. We gingen Glacier Bay National Park in, richting noorden. Deze hele baai, zo'n 65 mile lang, heeft vroeger vol gelegen met gletsjerijs. Vanaf 1680 (1e mensen hier) worden hier metingen verricht. Opvallend daarbij is, dat in 1750 een grote groei geweest is van die gletsjer en men spreekt dan ook wel van een kleine IJstijd. In 1880 heeft die hele gletser zich 40 mile teruggetrokken (geen menselijke betrokkenheid, zoals CO2), Vandaag de dag is diezelfde gletsjer dus 65 mile, vanaf dat hij voor het eerst gemeten is, teruggetrokken. In de baai is een geweldige bevolking van vogels (puffins en arenden gezien!), zeehonden, ottertjes, walvissen en beren.
Aan boord zijn 2 mensen die worden afgezet in deze wildernis, met kano's en een tentje en eten in ijzeren kokers tegen de beren. Zij liever dan ik.
 Op weg naar het hoogtepunt van de reis krijgen wij uitleg van een echte parkranger over de geschiedenis van het park, de onderzoekers van vroeger, de dieren van nu en dan plotseling.... Op een rots zijn witte mountain-goats te zien, met jongen! Oh, zo lief.... En dan...even verderop staat een grote bruine moederbeer met haar twee jongen, ook zo lief om te zien! Je zou ze zo willen knuffelen. Een jong ziet er anders uit van kleur, afwijkend van de moeder en het andere jong, lichter, bijna blond, geen albino, maar de parkranger vertelt dat het hier gaat om een uitzonderlijke beer; een Glacierbear, wordt zelden gezien. Hebben wij weer...En we hebben de foto's!
Een Glacierbear is een soort die in het verleden geisoleerd was van soortgenoten en een gen had wat er voor zorgde dat ze lichter van kleur werden.Echt uniek dus. Ga met HOOFD REISLEIDING mee en je ziet nog eens wat!

Uiteindelijk komen we bij de apotheose van de dag; de Margerie gletsjer, die uitmondt in de zee. De ijsbergen, in verschillende kleuren blauw en wit, drijven om de boot en de kapitein moet slalommen tussen de brokken gletsjer. Daar is die dan! De brokken vallen in het water met een oorverdovend lawaai, natuurlijk net te laat voor een foto! Maar heel indrukwekkend en tussen de vallende stukken, de rust die over je heen komt als je dit ziet...



1 opmerking:

  1. Ben heel benieuwd naar je foto's, maar de verhalen zijn op zich al beeldend genoeg. En ja... soms nét te laat voor 'the lucky shot'? Heel herkenbaar. Maar meid, sommige herinneringen blijven toch wel hangen in je hoofd. De rust die over je komt... dat werk.
    Kijk vooral goed en geniet. En ja, toch ook maar die camera paraat. Altijd leuk voor het thuisfront ;-)

    BeantwoordenVerwijderen